από έρωτα

Η αφορμή ήταν πολύ λάθος·
ήταν ακριβώς το αντίθετο απ' αυτό που εννοεί ο συγγραφέας.

Ο συγγραφέας που θυμήθηκα ντε, με αυτή τη λάθος αφορμή.

Ο συγγραφέας είναι ο Μάρκες, που πλέον ξέρω λίγο τη μητρική του γλώσσα.

Αυτός λοιπόν ο ισπανόφωνος κύριος, έγραψε κάποτε, σ' ένα βιβλίο με τίτλο

οι θλιμμένες πουτάνες της ζωής μου*

"άνθρωπε, κοίτα να μην πεθάνεις, χωρίς να μάθεις, τι θαύμα είναι να γαμάς από έρωτα"**

Κι αυτό μου λείπει πολύ.

Όχι το σεξ, όχι ο οργασμός, ούτε καν η αγκαλιά.

Αγκαλιάζω τους φίλους μου και τους γονείς μου.

Κάνω σεξ χωρίς να με νοιάζει

και τελειώνω χωρίς να με νοιάζει.

Αλλά μου λείπει αυτό το παθιασμένο σεξ

αυτό που κάνεις λαχταρώντας να είναι ο άλλος εξ' ολοκλήρου μέσα σου

να μη χάσεις ούτε μισό του κύτταρο.

Και χωρίς να έχω επιλογή, μου λείπει εκείνος

με τον οποίο το ένιωσα για τελευταία φορά.

Μου λείπει κι εκείνος ο άλλος, 

με τον οποίο δεν το ένιωσα ποτέ και νιώθω πως είναι κρίμα.

Μα κυρίως μου λείπει εκείνος που δεν έχω γνωρίσει ακόμα.

Για κάποιο λόγο σκέφτομαι αυτό το τραγούδι

Και γιατί όχι;

Γιατί να μην κεράσω;

*σε επόμενη έκδοση ονομάστηκε "οι δύστυχες πουτάνες της ζωής μου".

  Προτιμώ το θλιμμένες.

** στα ισπανικά “No te vayas a morir sin probar la maravilla de tirar con amor”.