My therapist said not to see you no more*

Να μάθω να γοητεύομαι από τα σωστά πράγματα.
Αυτό πρέπει να μάθω.
Πολλοί διαβάζουν τα σωστά βιβλία και ακούνε τη σωστή μουσική.
Δε φέρονται όμως όλοι αυτοί σωστά.
Κάποιοι θα σε κάνουν να νιώσεις πως τα αυτονόητα είναι υπερβολική απαίτηση.
Αυτοί δεν είναι οι σωστοί άνθρωποι.
Αυτοί θα βρούνε μια μέρα μια κοπέλα, 
που θα τους βάλει τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι.
Εγώ ποτέ δε θα ήμουν αυτή η κοπέλα —γιατί δε θα το ήθελα—

αλλά θα ήθελα πολύ να τη γνώριζα
και να της έλεγα 

"κουκλάρα μου, κάνε ό,τι χειρότερο μπορείς. Ο μπάσταρδος το αξίζει".

~

Είχα στο μυαλό μου την Αθήνα σαν ένα μεγάλο φωτεινό μέρος

και πράγματι έτσι ήταν.

Ένα μέρος μεγάλο και φωτεινό και ανάλαφρο.

Αλλά εγώ δεν είμαι φτιαγμένη για τέτοια μέρη.

Εγώ τέτοια μέρη μπορώ να τα επισκέπτομαι μα δεν μπορώ

να τα λέω δικά μου.

Δικιά μου είναι η Θεσσαλονίκη.

Η υγρή Θεσσαλονίκη είναι το σπίτι μας.

Δικιά μου είναι αυτή η πόλη που νιώθεις πως είναι μουντή

ακόμα και με λιακάδα·

Αυτή η πόλη που νιώθεις πως είναι μελαγχολική

ακόμα και με πυροτεχνήματα·

Αυτή η πόλη που είναι υγρή λόγω καιρού 

και λόγω καύλας.

Αυτή είναι δικιά μου.

~

Είμαι σε καλό δρόμο.

Συναναστράφηκα για λίγο ένα γλυκό αγόρι

και το βρήκα γοητευτικό.

Βρήκα γοητευτικό τον τρόπο που κατανοούσε

και που νοιαζόταν 

για τα πράγματα που τον αφορούσαν

και για τα πράγματα που δεν τον αφορούσαν.

Ένιωθα πως είχα απέναντί μου έναν άνθρωπο ικανό

να σχετιστεί με υγιή τρόπο.

Και αυτό ήταν γοητευτικό.

Γοητευτική είναι η ψυχική υγεία.

~

*he said you're like a disease without any cure