Πέμπτη 28 Ιουλίου 2016

semi

— Πώς νιώθεις;
— Δε μ' ενδιαφέρει.
— Δεν είναι λίγο υποτιμητικό αυτό;
— Δεν τους αντιπαθώ• απλώς δε μ' ενδιαφέρει.

~


Ακούω Τομ Γουέιτς και Νικ Κέιβ.
Θα μου πεις, αυτό δεν είναι ένδειξη κατάστασης• ένδειξη προσωπικότητας είναι.
Αυτό που οι μηχανικοί λέμε συνθήκες μόνιμης κατάστασης.
"Μόνιμη κατάσταση".
Πολύ θλιβερό, ακόμα και για ρεαλιστές μηχανικούς.

~

Lady of the various sorrows.
Η κτητική αντωνυμία λείπει απ' αυτόν τον στίχο, το παρατήρησες;
Oh well• whatever• nevermind

~

Η άνω τελεία στα αγγλικά είναι το ελληνικό ερωτηματικό
λέγεται semi-colon, πράγμα που μου φαίνεται τρομερά γελοίο
αλλά συμβολίζει και κάτι, άσχετα από τη γραμματική.
Αν δεις κάποιον με τέτοιο τατουάζ, κάτι σημαίνει.
Ε δε θα πω τι.






Τρίτη 26 Ιουλίου 2016

(ν)τραμάτικ

Τι πλάκα που έχουν όλα αυτά τα πράγματα που βλέπεις σε ταινίες και σειρές
και κάπως νιώθεις γι αυτούς που τα παθαίνουν.
Τους θαυμάζεις, τους λυπάσαι
τους θεωρείς ήρωες ή θύματα ή απλά μυγιάγγιχτους που το έκαναν πολύ μεγάλο θέμα.

Κι ύστερα είσαι εσύ.
Ύστερα το 'χεις εσύ.
Δεν το 'χεις απλά σήμερα, το 'χεις χρόνια τώρα.
Χρόνια τώρα έβλεπες ανθρώπους με μετατραυματικά συμπτώματα κι έλεγες
"ε ναι, το δικό του πρόβλημα είναι σοβαρό"
και το δικό σου δεν ήταν.

Και τώρα εσένα, ένας γιατρός
— όχι κάποιος τυχαίος ανήξερος. Kάποιος γιατρός, ο δικός σου γιατρός—
ένας γιατρός θέλει να σε βοηθήσει
και για να το κάνει πρέπει πρώτα να σε ενημερώσει πως εσύ
—εσύ η κακομαθημένη και μυγιάγγιχτη με το ευαίσθητο στομάχι και τα ευέξεπτα νεύρα,
εσύ η υπερευαίσθητη και υπερσυναισθηματική, η οριακά παράλογη—
εσύ έχεις PTSD.

Και δε σκέφτεσαι τι κρίμα που είσαι, όχι.
Σκέφτεσαι "ορίστε καριόληδες, δεν είμαι απλά μια κλαψιάρα, εντάξει;"
Συνεννοηθήκαμε;